Al Rabadan senza i Gügen al saressa 'na gran possada. L'anima dala festa, al sentiment... al piasee da stà insema, la müsica che la stòpa ogni cantòn dal borg cuma coriandòi che i tòca mai tèra... dala matìn bun'ura fin a tardi la nocc. I sonaduu i ga tira a dré par i ses dì, i ga fà möv i ciapett, i gambett... anca quand che bòfa i quatar vent e al frecc par che al ta sbögia; i Gügen i mòla mai al mazz.
Tücc i ann i noss carista i fà i miracoi. Culuu, teatro, müsica, al tràtuur che bofa föra fümm negro e che al tira a dré quintai e tonelaat, mees da laùr, rebegaat, pensee, solüziòn... gent che sgamèla, i carista! Quand i scfila cul sò car t'ei vedatt in d'al sò cortegio, cun i cumpars che i bala cume matt, ghignando e fasendo ghignaa... nisün l'è bòn da fa matad mei da lòr.Vedei sfilaa cun davanti i so bei cumpars, che i bala come matt süi so divertentisim canzun ümuristic, l'è asolütament fantastic.
Teì chì i maesctri dala ghignada... cosa al saresa al Cortegio senza da lòr? I è i padròn. La gent sül viàl i è tücc lì che ia specia... i grüpp püsee grand i g'ha scià anca un mezz car, chì püsee pinìn i sa ferma par sctrada i tira in giir la gent, ia cuinvolgian, i ciapa sü i donett par fai balaa, i g'ha fà dismentigaa i magàgn, i ma fà turnaa in dré... tücc bagai.
